Casting Memories door Kasia Kaczmarek

Treed binnen in gesprek met Kasia Kaczmarek, alumna van de Minerva Art Academy, waar ze Design studeerde met een major in Product Design. Kasia omschrijft zichzelf als ontwerper en keramist en is momenteel artist-in-residence bij ROAM. Op een zonnige dag, omringd door hout en klei, praten we over het verleden, het heden en de toekomst; die toevallig ook de kernthema's vormen van haar huidige project ‘Casting Memories’.

Leuk je te ontmoeten, Kasia! Mijn eerste vraag is: wie ben jij als maker? 
- Oh, wauw. Ik zou zeggen dat ik in de eerste plaats een ontwerper ben. Maar ik heb het gevoel dat ik niet echt in het typische ontwerpersplaatje pas. Ik ga soms over in beeldende kunst en in keramiek, maar dat is ook productontwerp. Ik vind het ook niet echt leuk om mezelf te definiëren, omdat ik dan het gevoel heb dat ik mezelf in een hokje plaats. Dus ik wil gewoon een beetje zijn...

Wat de dag je brengt?
- Ja, precies. 

Dat is een mooie benadering. Op die manier kun je ook altijd veranderen wanneer je wilt. Of een ander soort project aannemen. 
- Precies. Misschien ben ik dit jaar ontwerper. Volgend jaar ben ik, wie weet, misschien actrice. Ik weet het niet. We zullen zien.

En op welk moment besloot je om een artistieke carrière na te jagen?
- Ik denk dat dat mijn hele leven al iets was waarvan ik wist dat ik er goed in was, dus toen ben ik er gewoon mee doorgegaan. Het was een manier om mezelf te uiten. In het begin maakte ik vooral schilderijen en 2D-werken, en na de middelbare school ging ik naar een grafische ontwerpschool in Stuttgart, Duitsland. Daarna dacht ik: ik wil meer 3D-werk maken. Dus besloot ik naar Minerva te gaan om productontwerp te studeren, omdat dat een beetje buiten mijn comfortzone lag, maar ik vond het erg leuk.

Hoe ben je bij Minerva terechtgekomen?
- Ik had veel vrienden die in Nederland studeerden, dus ik heb productontwerpstudies in Nederland opgezocht. Ik vond het een goed concept dat Minerva alle ontwerpspecialisaties in het eerste jaar aanbood. Dat was interessant. Bij andere opleidingen moest je meteen met productontwerp beginnen. Ik was er nog niet helemaal zeker van of ik dat wel wilde.

En welk moment op de academie heeft indruk op je gemaakt als kunstenaar? Heb je een specifiek moment? 
- Ik zou zeggen: Switchboard. Dat is in het zesde semester, geloof ik. Daar ontdek je echt je eigen werk en wat je wilt doen. Je kunt een minor volgen, stage lopen, in het buitenland studeren, wat dan ook. Ik besloot stage te lopen bij Cor Unum, een keramiekbedrijf dat veel keramiek produceert voor Nederlandse ontwerpers. Daar ben ik eigenlijk begonnen met het leren over wilde klei, en vanaf dat moment was ik helemaal verliefd op dit materiaal, omdat het vol verrassingen zit en je nooit weet wat eruit komt, ook al komt de klei uit hetzelfde gebied. Ik heb daar ook veel geleerd over gieten. Dat kwam allemaal samen in mijn afstudeerproject. Ja, dat was mijn favoriete tijd. 

Wat gaaf! Ik zie veel materialen om me heen en doe straks mee aan ‘Casting Memories’. Kun je misschien wat vertellen over dit project? 
- Zeker, Casting Memories is een participatief drinkritueel dat de deelnemers door het verleden, het heden en de toekomst leidt. Het spreekt echt al je zintuigen aan, zoals tast, reuk en smaak, en het zorgt ervoor dat je in zeer korte tijd verbinding maakt met elkaar en met jezelf.  

Ik gebruik wilde klei voor de bekers en vaten in dit ritueel, omdat wilde klei heel symbolisch is voor ons allemaal, voor mensen. Klei zit vol geschiedenis en is ook een beetje onvoorspelbaar, net als wij. Het weerspiegelt ons. Als je klei uit de winkel gebruikt, is het erg bewerkt en mist het misschien karakter, dus ik vond deze wilde klei het perfecte medium. Het is, zoals ik al zei, onvoorspelbaar materiaal, vol onzuiverheden, maar dat maakt het juist ook levendig. Klei weerspiegelt ook de tijd, en dit ritueel heeft veel met tijd te maken.

Waar zie je je kunstenaarspraktijk de komende jaren naartoe gaan?
- Ik ben erg geïnteresseerd in eten en drinken, en in het creëren van ervaringen hiermee. Maar ik heb daarin nog niet zoveel connecties. Dus ik hoop echt dat ik me in die wereld kan verbreden en misschien een soort ervaring kan creëren met een chef-kok of een mixoloog. Samenwerken met dat soort mensen en dan mijn kennis combineren met die van hen om dan samen dingen te ontwikkelen; dat zou perfect zijn. 

Dat klinkt heel interessant. Laatste vraag: heb je nog iets dat je wilt delen met toekomstige of huidige Minerva-studenten? Misschien mensen die nog niet helemaal weten wat hun plek is?
- Ja, ik denk dat iedereen wel eens twijfels heeft tijdens een kunstopleiding. Ik had ze in ieder geval wel. En ik denk dat het heel belangrijk is om op jezelf te vertrouwen. Zelfs als je feedback krijgt die niet zo geweldig is, zou ik zeggen: blijf bij je gevoel. Tijdens mijn afstudeerjaar had ik ook veel last van negatieve feedback. Maar uiteindelijk was ik gewoon heel koppig en besloot ik dat ik wist wat ik deed en dat ik door zou gaan. Dat is wat ik hen zou willen vertellen. 

_______________________________________________________________________

Kom langs!

Van 15 September tot 17 Oktober, is Kasia Kaczmarek Artist in Residence bij ROAM. Met haar afstudeerproject ‘Casting Memories’, duikt ze in materiaal, herinnering en zintuigelijke ervaring. Bezoek ROAM tot 17 oktober of doe mee in ‘Casting Memories’. Voor meer informatie, zie Kasia Kaczmarek's Instagram.

_______________________________________________________________________

Colofon 

Fotografie: Daniek Snijder
Artist in Residence: Kasia Kaczmarek 
Interview: Sophie de Roode