Iconostasis
Iris Furtuna onderzoekt in haar afstudeerproject "Iconostasis" hoe sacrale architectonische principes zoals verticaliteit, ritme, licht en materiële expressie kunnen worden geïntroduceerd in hedendaagse iconische gebouwen, om hun vaak egocentrische en onsamenhangende aard tegen te gaan. Haar onderzoeksgedreven aanpak put uit religieuze architectuur, niet om de spirituele functie ervan te doen herleven, maar om te begrijpen hoe sfeer, symboliek en ruimtelijke harmonie diepe emotionele verbindingen kunnen genereren in seculiere omgevingen. Het project bestaat uit twee delen: een folly op ware grootte die dient als een fysiek laboratorium voor het testen van deze principes door middel van vorm, licht en materiële eerlijkheid, en een kleine conceptuele casestudy herontwerp van de Burj Khalifa, waarin sacrale strategieën worden toegepast om de publieke ervaring en toegang aan de voet van 's werelds hoogste toren opnieuw vorm te geven.
Het werk van Iris bevraagt de dominantie van spektakel en geglobaliseerde esthetiek in de architectuur en stelt een alternatieve toekomst voor waarin iconische gebouwen geen monumenten van ambitie zijn, maar kaders voor collectieve ervaring en lokale identiteit.
In de toekomst is ze van plan deze ideeën door te voeren naar meer praktische, alledaagse architectonische contexten.
